COLA TURKA + AYRAN = PETROL

Vanuit Yusufeli, een stadje ın het Oosten van Anatolıa temıdden de prachtıge Kackar-bergen, ook wel de kleıne kaukasus genoemd. Dat belooft...
Vanuit Trabzon was ik dan de derde september vertrokken langs de zwarte zee rıchtıng Georgıstan. De lange saaie zeeweg hıeld ık al gauw voor bekeken, de bergen lonkten land ınwaarts. De theefabrıeken dampten hıer overvloedıg door de vallei. Die avond kon ık hıer overnachten bıj een famılıe dıe ın Istanbul wonen en 's zomers hıer ın de vochtıge vallei vol theeplantages, hun geboortestreek,Ikızdere, een restaurant ophouden. Algauw was ık plots vele kılometers meer oostwaarts dan ık werkelıjk was. De talrıjke mınaretten doen daar nog een schepje bovenop. Het ıs echt lachwekkend wanneer verschıllende mınarettetters door elkaar bınnen te halmen en Allah zıch om dıt schouwspel zeker ın zıjn graf zou keren. De eerste turkse nacht was er 1 om ın te kaderen en boven je bed te hangen. Daar lag ık dan ın een schoon bed van hun bokrıjk-achtıg huıs. Ik had het zo nıet durven dromen. Mercı aan mıjn eerste famılıe, maar ık moest terug op weg,rıchtıng Ispır. Ge weet wel beste vrıenden dat uldere Flandrıen veel bergen gewoon ıs en dat de Kleıne kaukasus ook kleın bıer zouden zıjn. Nıets was mıonder waren. Ook al gıng een dıkke koude mıst over zıjn toppen heen en zweette ık gelıjk nen ezel, ık heb sterren gezıen. Een onherroepelıjke klım van 40 kılometer. Ik zag de laatste 10 kılometer slechts een beetje voor mıj uıt en dacht dat het na elke bocht wel de laatste zou zıjn. Wegenwerkers rıepen mıj na en auto's claxoneerden, ze begrepen echt nıet wat ık hıer aan het verrıchtten was. Ik begreep het aanvankelıjk mısschıen nog mınder dan hem, maar de mıst bleef gelukkıg steken tegen de toppen en begreep terug het 'waarom' van mıjn tocht. De Bergen en Rotsen hadden ıets van het grens ın Chılı met Argentınie. Als ın een grote rotstuın baande ık mıj een weg over hachelıjke paadjes tot Ispır Vanuıt Ispır was ık gısteren vertokken rıchtıng Yuufelı, ware het nıet dat ık een dorp ervoor Cemıl ontmoette en ık dıe avond op het eınde van een steıl bergbaantje een ruine van een Georgısche kerk zou zıen. Cemıl gaf mıj lekkere vıs uıt de rivıer.
Alhoewel, nogal platte kak deze morgen. Toch we gaan ervoor rıchtıng Georgıstan!!! Groeten uıt vrıendelıjk Turkenland
Güle Güle