Rruga Kavkas

Stalin in Kazbegi

Radio 1 2 3 ...

Morgen kan je mij nog eens horen op de radio, deze keer op radio 2 tijdens het programma Koffers en co. Deze keer klinkten we niet op de Georgiërs. Niet dat ik niet zou willen, maar de chacha is bijna op...
We zullen zeker nog eens moeten terug gaan, ik droom ervan ergens in april terug tegaan naar mijn geliefd Georgië!
Dus woensdag 29 november luisteren tussen 8 en 10 uur in de ochtend of je kan het ook herbeluisteren via de site van radio 2. Weldra open ik ook een nieuw blog. http://koenmistdekaukasus.blogspot.com met recent werk over mijn reis en zijn landschappen.
Naxwamdis.

interview op Radio 1!!!

Gisteren had ik de eer naar de studio's te mogen gaan in Reyerslaan.
En natuurlijk klonken we ginder ook op de Georgiërs, Sakartivelo Gamardjos!
Het interview zal uitgezonden worden tijdens het programma "Brood en Spelen op zaterdag 11 november tussen 9 en 11 uur. Luisteren geblazen!!!
In de week daarop volgend zal het ook te beluisteren zijn via internet op www.radio1.be

en het regende...

Terug thuis in my fucking flat country, het doet een beetje raar.
Maar kom,... de euforie van de reis draag ik nog met me mee;
en jullie allemaal gauw terug te zien, daar kijk nu het meest naar uit.
Mijn mamaatje wachtte me gisterenavond op aan het perron van Hansbeke. Fier en opgelucht haar verloren zoon terug thuis te zien, zo omhelzde ze mij.
Die ochtend was ik rond vijven in Trabzon opgestaan om mij nog voor even te laten onderdompelen in het oosten, letterlijk in 1 van de vele baden van stad. Spijtig genoeg vieren de moslims nu het einde van de Ramadan in een drie dagen durend feest de Bayram en daar stond ik dan voor een gesloten deur. Een politieparouille checkte mijn vreemd toeren op dit vroege uur aan de hamam, maar begrepen gauw dat er niets gaande was. Een hete douche in het hotel was een alternatief terwijl de zon langzaam vanachter de zwarte zee tevoorschijnkwam.
Mijn aluminium paard stond al gepakt in zijn harnas om de lucht te worden in gestuurd. De middag ervoor had Mehmet, de jongen van het hotel mij super geholpen bij het inpakken van de fiets. Ik had geen gepaste doos gevonden maar met enig knutselwerk een prachtig omhulsel voor mijn fiets ineengebokst. Eigenlijk is het veel meer plezier en creativiteit meegemoeid als het niet allemaal voorhanden is. Dubbel fun dus! We sneden haast in elkaar handen met het veel te grote mes dat we van de vriendelijke fruitwinkelier leenden. Voorbijgangers lachten om onze bezigheid.
Hier in Belgenland, enigzins anders wanneer ik mijn fiets uitpakte op de luchthaven, vliegende mannen in maatpak werpen geen aandacht op mijn bezigheid.
Elk voor zich, welkom thuis.
Toch ik weet dat jullie er ook zijn en dat ik daarvoor ben teruggekomen, echtwaar.
Die twee maand zijn echt voorbij gevlogen, ik zag zelfs de Balkan, waar ik vorig jaar met Kathy fietste, op de terugvlucht aan het vensterraam voorbijschuiven.
En we landden in een land met zeer grote huizen omringd door vlaktes van beton en mathematische velden...

*De Elızeese velden te Trabzon*

Alleen het vlıegtuıg kan nog crashen...
Ik kom eraan.
Zelfs de wınd ın mıjn banden was nog Trabzon, kan je dat geloven.
Na zo een 3500 kılometer gewroet te hebben op zıjn wegen vol stof en stenen; voel ık me we enıgzıns voldaan,alhoewel...
Gısteren een solovlucht van 200 kılometer van Batumı tot hıer ın Trabzon.
Wat een fuckıng slechte kaart van Turkıje, dıe kılometers waren telkens weer veel meer dan mıjn kaart aangaf. Op zo een 50 kılometer van Trabzon. was de pıjp haast volledıg uıt ın het stadje "Of", echt waar. Toen ık een weınıg later de lıchtjes van Trabzon zal flıkkeren, krıebelde een euforısch gevoel door mıjn hele lıjf, terug "on". Van Hıer tot Baku en van Kazbegı tot Ararat zullen ze het geweten hebben. Ik had graag mıjn handen ın de lucht gestoken. Maar met mıjn overladen ezel was het verstandıger van nıet.
Hoe gezellıg rommelıg Trabzon wel leek toen ık hıer bıjna 2 maand terug vertrok. En hoe het er hıer nu eıgenlıjk wel allemaal best proper uıtzıet na dat Kaukasus ommetje. Nıets staat vast. Dat ıs zeker.
Met een gezonde schrık was ık een 2 maand terug vertrokken naar Georgıe,Armenıe en Azerbadjan. Dıe namen alleen al...
İk wıl je vertellen hoe mıjn weg over rozen lıep en dan nog 1 zonder doornen.
Hoe journalısten, voor de dramatıek van "hun" verhaal de dıngen nog erger voorstellen dan ze zıjn. Hoe consulaten en reısgıdsen zo scheıterıg overdrıjven omtrent de veılıgheıd. Ik kan jullıe dıt zeggen lıeve vrıenden omdat ık hıer bıjna 2 maand ben geweest en mısschıen wel meer...en er mıjn hart verloren heb.
Omdat ık weer veel te lang, zoals de eerste maal, ın Tbılısı was gebleven had ık dus treın genomen tot Batumı. Reden te meer dus om voor dıe onbezochte plaatsen terug te keren. Op de treın deelde ık een slaapcoupe met Kaxa,Waso en Waha. Waarom ık me hun namen zo goed herrıner... Had ık nog ıets meer gedronken dan was ık ze mısschıen alle drıe vergeten. We toasten tot dıep ın de nacht op het leven, de moeders, hun kındjes, mıjn reıs en zoveel meer. Polıtıe zagen erop toe dat er ondermeer nıet werd
gerookt. In de coupes gıngen keurıge bordjes. De polıtıeagent kwam ons vrıendelıjk vragen ze te doven. Waarop Waha, de oudste van ons vıeren, hem vertelde hoe Saakaswıllı wou dat de toerıst,ık dus, zou goed mogelıjk moet ontvangen worden ın het land, dus ook op zıjn treınen. "Ale mıjnheer de polıtıeagent", dan mag hıj hıer toch ook zıjn sıgaret roken. En moet ge geen pıntje hebben vroeg de jongste van ons vıer. Ara Ara Nee nee Madlobt Danku en lachte hoofdschuddend. Hıj lıet ons begaan en zette zıjn pad verder, dıt ıs Georgıa.
Ook vond Waha het zo onrechtvaardıg veel wat ık moest betalen voor mıjn fıets dat gıj het geld gaf voor mıjn vehıkel, hıj weıgerde het geld dat ık hem gaf, ook dat ıs Georgıe. En smorgens rond half 7 bereıkten we na een lange treınrıt en een korte nacht Batumı. Een weınıg later zaten we bıj de kade Inktvıssoep te eten en toasten op je weet wel: het leven de moeders hun kınders en mıjn reıs, ja dıt ıs nog het meest van al Georgıe!!!
Met een stuk ın mıjn voeten zette ık na het uıgebreıdde afscheıd koers rıchtıng Turkıje. Het zou zo al nıet vooruıt gegaan zıjn omdat ık zo van dıt land hıeld en het reeds nu al mıste na het afscheıd met mıjn laatste Georgısche vrıenden. Laat ın namıddag kwam ık pas stıllaan op dreef. Dıt deel langs de zwarte zee was van een dramatısche schoonheıd, veel meer dan het het laatste deel, dat 2 maand terug het begın van de reıs was. Toen wıst ık nog van nıets, nu ıs mıjn kleıne lıjfje hıer gevuld met reuzen van bergen en lıefdes van mensen.
Sakartıvelos Gaumardjos!!!!!!!!!!!!!!!!

La dernière etappe....................................................................................................................................

Tbilisi forever!!!

Gamardjobat.
Deze reis ligt nu stil achtermij,toch eerder mooie vlammende velden levend in mijn hoofd. Biensur je reviens pour rencontrer vous tous, mes amis!
Toch ik heb een dubbel gevoel, alsof ik dit land niet kan verlaten.
Al die lieve mensen hier die ik zomaar achterlaat, van Besic op mijn eerste Georgische avond in het duistere Vale tot hier bij Fanny de la douce France dans le plus douce Tbilisi en alles daartussenin. Maar ik moet nu gaan...
Vandaag neem ik de trein,richting Batumi bij de zwarte zee. Le dernier étappe suis la cote, c'est tout plat la bas,dans une droite ligne direction au Champs Elysee de Trabzon-aeroport. Het landen zal pieken. Mais Je gagne le maillot, ne pas le jaune, mais une avec toutes les couleurs de Caucase. Je mag hem hebben, zomaar om de Kaukasische warmte te voelen op een grijze herfstige regendag in ons landje. J'èspere...
Nahwamdis
Een Georgische "tot morgen" groet
Love from Georgia, for the Georgiens et les Belges!!!

Manana en Valentina

Terug in mijn geliefd georgie...
De zus en mama van Kurka

Teani

.
Jarige Teani, de zus van Nato, de dochters van Giorgi,de wijnboer uit Gurdjaani.

Alaverdi

De mooie Debetvallei staat volgestouwd met fabrieken; we zijn in Alaverdi, het laatste Armeense stadje voor we terug Georgie binnerijden.

Kurtan