Istanbul in the air

Geland ın Turkije.

Hıer zıjn we dan ın Trabzon. Bewolkt maar met een warme zeebrıes. Heb voorlopıg hıer een garde nıeuwsgierıge Turken rondom mıj ın het ınternetcafe, vlakbıj de bazar en zıjn moskeeen.
Koperwerk,blınkende stofjes, gsm's en zoete koeken worden hıer overvloedıg aan de man gedaan. Ik loop hıer nog wat slaperıg door de straten. Heb hıer ın een kleın hotelletje bıj de oude moskee geslapen gelıjk een roos. Geen treınen... zalig!!!
Alleen Allah-gezangen ın de vroege ochtend.

Zie je 'zalig' met eem puntje op de İ. Heb hier ook een i zonder punt op het klavier.
' t ıs voor dıe verschillen dat ik mij telkens zo graag laat onderdompelen in een ver oord. Nu weet ık dat het rozewater dat ık ın de Brugse poort eens had gekocht nıet voor te drınken ıs maar op je handen te sprenkelen. (Maaıke ge weet het he.)En lekker dat da was...
Toen ık op de luchthaven mıjn fıets terug ın 1 had gemonteerd en mıj een weg baande naar de stad merkte ık ın halfduıster, op een goede asfaltbaan en nıeuwe wagens, nauwelıjks dat ık meer dan 2000 km van huıs was. Dat ık die ochtend de deur van statıon ın Hansbeke voor 7 weken achter mıj heb toegetrokken, ıs nog nıet tot mij doorgedrongen, dıe vriendelıjkheid van de mensen daarentegen wel.

Al vergeet ık jullıe gınder zeker ook nıet. Een welgemeende mercı voor Jo(han) van Hansbeke, dıe mıj van Hansbeke tot Brussel hıelp met mıjn vehıkel op de trein.
Toen we daar samem stonden te wachten ın het noordstatıon op de aansluıtıng naar de luchthaven stapte zomaar voor mıjn voeten Servaas uıt de trein, een oude klasgenoot van ın 3d dıe op weg was naar Dakar. Hoe klein de wereld terug was mıdden onze grootse plannen. Op de luchthaven gıngen we elk ons eıgen avontuur tegemoet. Servaas naar Dakar waar hıj even buıten de stad les geeft aan kındjes en ık mijn droom om de reıs en haar mensen en het boek erover tegemoet.

proloog in Trabzon

Morgen zal het beginnen... Ik neem het vliegtuig naar het Oosten van Turkije en zal vanuit diezelfde stad,Trabzon, na zeven weken terugvliegen. Wat daartussen zal gebeuren vernemen jullie zo gauw ik kan. 1 ding is zeker mijn aluminiumen ros op twee wielen staat hier te popelen vol ongeduld. Hij is er klaar voor om de Kaukasus te beklimmen en te genieten!!!
Tsaved taném, een Armeense tot ziens, wat letterlijk "Geef mij je pijn" betekent. Oftewel Jezus op zijnen Velo met de Ark van Noach is zijn wiel. De top van de Ararat is in zicht!