Goodbye Azerbadjan part 2

zoals in alle goede cowboy-films verloopt alles net iets anders dan je verwacht...
Ik had hier de laatste dagen, de ziel uit mijn lijf gereden en dat eiste zo zijn tol.
Op zo een 10 km van de grens strandde ik die avond met mijn tentje aan de oevers van de een grote rivier die zich richting Tbilisi stortte, ik erachterna. de volgende dag althans, wanneer de batterijen wat waren bijgeladen.
Aan de grens werden 2 van mijn tassen door de Georgische douane vol belangstelling gecontrolleerd. appels, brood, stinkende kleren,zijden doeken,boeken,een nog natte tent van de ochtenddauw. Al gauw was ik terug in Lovely Georgie, en besefte maar al te goed, wat ik in de 2 weken Azerbadjan had gemist.
Ik moest hier in G. nog aan fucking dollars zien te geraken voor mijn Armeens visum.
Zo was ik genoodzaakt, mijn Georgisch ommetje lichtjes uit te breidden langsheen een baan die zich soms in 4 varianten had ontspoord,multiple choice op weg naar Marneuli.
In de bank was het een gezellige Georgische chaos, zo leek het wel eeuwen te duren alvorens mijn dollars daar waren. Het waren geen eeuwen wel uren waardoor ik die avond in Georgie zou blijven, my lovely Georgia met veel vodka en wijn wel te verstaan...