Herfstig Armenie (geel en roest)

Ook al dachten ze soms ginder, met mijn weinig Turks, dat ik van Kazachstan kwam, kon ik er genieten van een zacht bed, inclusief muskietennet,in een barak bij de wegenwerkers
of kon ik heerlijk wildkamperen op zijn eindeloze groene velden.
Ondanks dit alles en hun veel makkelijkere taal dan het Georgisch of Armeens,
die samen met het Turks,Kazachs,Kirgizisch en Turkmeens 1 taalgroep vormt,
alsook het feit dat er meer Azeris in Iran wonen dan in hun eigen land is het te vergeven waard.
Toch ondanks alles en veel meer ben ik blij hier in ARMENIE te zijn!!!
Hier kan ik, zomaar vertellen, naar Azerbadjan te zijn geweest.
Een aanrader voor wie de prachtige kaukasus landen wil ontdekken, Ga eerst naar Azerbadjan en pas dan naar Armenie. De Azeri-douane zou nog al eens lastig kunnen doen. Remember mijn eerste dag, Karabach our country...
Alsof hier in Armenie, de herfst al vroeger was begonnen dan in andere Kaukasuslanden. Met het kruisen van de grens, begon het hier te waaien,was het merkbaar kouder, en begonnen de eerste blaadjes te vallen. Het herfstig Armenie kleurt zalig geel en rood, alhoewel de roestige vervallen fabrieken uit de tijd van de Sovjetunie overheersen in de valleien (nogal wat chemische mastodonten zijn hier toen in dit prachtige bergland neergepoot).
Ondanks die tristesse is het hier heerlijk rustig fietsen.
Ik liet mijn tent en alles daarom in Georgie zodat ik hier vederlicht kan sjesen over zijn wonderwel goede asfaltwegen.
We zijn dan ook op weg naar de hoofdstad van dit arme maar lieflijke landje.