Holy Echmiadzin (incl. veel hemelwater)
Ik ben nu in Echmiadzin, het vaticaan van Armenie.
Deze nacht, met buiten huilend hondeweer, in het kitcherige hotel Zvarnots,verbleven.
Hun elektrische palmbomen al flikkerend voor het complex stonden hier nu volledig misplaats. Zo,deze herfst die hier over het land waait is ook in mij geslopen.
Hij vreet lichtjes aan mijn energie, dus we gaan hier overvloedig smullen in de stad tussen de vele kerkjes, om alles dan heerlijk te verbranden op hun steile flanken op weg naar Tbilisi, waar mijn Georgische vrienden zijn.
Jammer dat ik ginder Fanny niet zal zien, daar ze, in de week in Gurdjaani is. Maar Davit, de koereur, Nato, de dochter van de wijnboer,Omar, de jongen des huizes waar ik verbleef op mijn Georgisch ommetje op weg naar Armenie en Layla uit het Franse Noorden wil ik graag terug zien in de hoofdstad.
Wat een reis, met zoveel ontmoetingen...
Bij Artur en Jegzadin,familie van Albert en Lala die in Gent wonen, stampten ze mij overvloedig vol met heerlijke Armeense gerechten. Hun engels was nog minder dan mijn Armeens, dus geen woorden maar eten, om hun respect voor hun gast te betuigen.
Van Albert had ik een stoere blinkende aansteker met klok meegekregen om aan Artuur Kado te doen. Fier als een gieter stak hij zijn sigaretten nu aan met de groen spuwende vlammenmaker,terwijl zijn 2 zoontjes met hun al even vurige oogjes toekeken om dit achter zijn rug ook wel eens uit te proberen. Net op tijd,... of mijn schetsboek ging in de vlammen op. Echt 2 zwijntjes die tot op mijn hoofd kruipen en met veel plezier met mijn stiften mamas'tafelkleed kleuren.
Zo vergeet je voor even toch de kleurloze huizenblokken buiten hier in Massis en hun plastik zakken of zonnebloempitten verkopende vrouwtjes, waar ze zeker niet rijk zullen van worden.
Dus zo komen ze in grote getale bidden in de heiligste plaats van het land, Echmiadzin, in de hoop op betere tijden...
Laat het hemelwater een zegen zijn, een welverdiende wasbeurt voor mijn echt wel vuil bestoft paard.
Hij past zich aan aan den decor, dat is nu eenmaal de aard van het beestje.
Love from the Armenian Vatican
Koen
0 Comments:
Post a Comment
<< Home